Aisha laat Lizzy steeds vaker alleen thuis
Mijn zoon Guido en zijn vrouw Aisha hebben een schoonmaakbedrijf. Dat bedrijf loopt heel goed en ze zijn er ontzettend druk mee. Ze hebben veel personeel in dienst, maar er is altijd wel iets wat geregeld moet worden. En als er veel zieken zijn, vallen ze soms zelf in. Toen Lizzy nog heel klein was, was mijn schoondochter Aisha altijd thuis. Maar ze is steeds vaker nodig op de zaak. Guido redt het gewoon niet alleen en vindt dat Aisha moet komen helpen. Als Aisha naar de zaak gaat, laat ze Lizzy vaak alleen thuis. Dat is meestal aan het eind van de middag of begin van de avond, want veel klanten willen dat hun bedrijf na werktijd wordt schoongemaakt. Lizzy krijgt dan snel een boterham en wordt voor de TV gezet. Ook op zaterdag is Lizzy best vaak alleen thuis. En ze is nog maar 5 jaar.
Ik wilde me er niet mee bemoeien
Ik kwam daar achter toen ik op een zaterdag onverwacht langs ging. Ik had aardbeien op de markt gekocht en weet dat Lizzy gek is op aardbeien. Eerst werd er niet open gedaan en toen ik bijna weg wilde gaan, zag ik Lizzy voor het raam. Ik zwaaide dat ze open moest doen en dat deed ze toen ze mij zag. Ze zei dat mama weg was en dat ze de deur niet open mag doen als ze alleen thuis is. Ik vroeg haar of ze vaker alleen thuis was. Ze vertelde dat mama vaak papa moest gaan helpen en dat hij boos wordt als ze niet kan komen helpen. Daar schrok ik wel van. Maar ik twijfelde ook wel een beetje of het wel echt zo vaak was, want Lizzy kan soms overdrijven. En ik wilde me ook niet bemoeien met het gezin van mijn zoon. Hij wordt snel boos en wil met rust gelaten worden.
Samen face-timen
Ik heb die middag lekker aardbeien met Lizzy gegeten en haar geleerd hoe ze kan face-timen met een ipad. Toen ze me best vaak begon te bellen via facetime werd me duidelijk dat ze wel vaak alleen was. En ook dat ze het heel moeilijk vond om alleen te zijn. Ze moest haar verhaal kwijt en soms was ze ook bang. Ze durfde dat niet tegen haar mama te zeggen, want ‘mama wordt boos als ik niet lief ben’, zei ze. ‘En ze roept dan heel hard tegen mij’. En ze vertelde ook dat ze papa vaak hard tegen mama hoorde roepen. Toen begon ik me echt zorgen te maken.
Op de koffie
Ik ben op een ochtend op de koffie gegaan bij mijn schoondochter. Ik heb eerst voorzichtig gepolst hoe het zit, want ik wil haar niet beschuldigen. Ze gaf voorzichtig toe dat ze Guido vaak onverwacht moet komen helpen en dat ze dan geen tijd meer heeft om een oppas te zoeken. Guido vindt het ook onzin dat er een oppas moet komen. Ze is toch maar even weg? Hij wordt ook heel boos als ze niet snel komt. De eerste paar keer vond ze het heel spannend om Lizzy alleen te laten, maar na een paar keer begon het te wennen. Ze dacht eigenlijk dat het best goed ging met Lizzy. Ik heb aangeboden om af en toe op te passen en ook om met Guido te gaan praten. Ze gaf aan dat hij onder grote spanning stond om het bedrijf draaiende te houden. En dat hij dat vaak op haar afreageerde. Ze was duidelijk bang van hem en blij met het aanbod.
Praten helpt!
Het is goed dat we erover gepraat hebben, dat heeft ons allebei goed gedaan. We konden samen zoeken naar een oplossing en ook Guido helpen om een oplossing te zoeken.
Maak jij je zorgen om een kind?
Weet jij dat verwaarlozing ook kindermishandeling is? Of als kinderen te maken hebben met heftige ruzies van hun ouders en er geen aandacht meer is voor hen?
Herken de signalen en kom in actie. Want er is altijd iets dat je kunt doen! En kom je er zelf niet uit? Vraag dan advies of hulp.