Rolph Dols, wethouder gemeente Tilburg:
Thuis werken en tegelijkertijd je drie kinderen thuisonderwijs geven. Ik zie bij mijn naaste collega’s hoeveel kruim dat kost. En dan heb ik het over mensen van wie je verwacht: die doen dat even.
Maar hoe zwaar ze het soms ook mogen hebben, afgezet tegen de situatie waarin sommige ouders verkeren, hebben zij een luxeprobleem. Want wat als je schulden hebt, middenin een vechtscheiding zit en kampt met psychische problemen? Als je kinderen zich nergens in huis kunnen terugtrekken om huiswerk te maken?
Wat als de spanningen thuis zo hoog oplopen dat kinderen zich niet veilig voelen? Als ze leerachterstanden oplopen? Of als hun ouders geen raad weten met hun gedrag?
Opvang kwetsbare kinderen
Voor honderden gezinnen in Brabant is dit helaas dagelijkse realiteit. Kwetsbare kinderen in dergelijke situaties worden sinds eind vorige maand opgevangen op school. Gemeenten hebben in deze aanpak een signalerende en coördinerende rol. En burgemeester Theo Weterings van Tilburg, in zijn hoedanigheid als voorzitter van de veiligheidsregio Midden- en West-Brabant, heeft mij gevraagd om namens hem de opvang van deze kwetsbare kinderen in heel Brabant te coördineren.
Ik ben blij dat we dit samen met het onderwijs hebben kunnen oppakken. Want de structuur en veiligheid die scholen normaal gesproken bieden aan kwetsbare kinderen, was door de coronamaatregelen tijdelijk weggevallen. Geen enkel kind mag door de coronacrisis buiten de boot vallen. Dat vind ik niet alleen, ik merk dat heel veel anderen het ook zo voelen. En dat doet me goed.
Doen wat nodig is
Toch blijken nu in heel Nederland ongeveer 7000 kinderen ‘kwijt’ te zijn. Dit speelt ook in onze regio. Kinderen die als kwetsbaar zijn aangemerkt, komen niet naar school. Ze kwamen ook al geen huiswerkpakketjes ophalen. Ze hebben geen enkele structuur meer. Contact leggen met hun ouders lukt niet.
Om deze groep te helpen bedenken scholen, jeugdzorgaanbieders en welzijnsorganisaties in Hart van Brabant creatieve oplossingen. Ze zetten zich samen in voor de meest kwetsbare kinderen. Ze doen wat nodig is. Punt. It takes what it takes. Chapeau!
Ik sta iedere keer weer versteld van de kracht en betrokkenheid van professionals die met kinderen werken. En ik ben hen zeer, zeer dankbaar dat ze zich samen met ons sterk willen maken voor de meest kwetsbare groep. De waardering die ik voor hen heb, zie ik gelukkig ook bij anderen terug. Ze staan er niet alleen voor.
Alleen ben je maar een klein schakeltje, maar samen vormen we een stevige ketting. Als we dit vasthouden, zijn we ook na deze crisis in staat om grote stappen te zetten.