In september 2019 begonnen dertig studenten van Fontys voor hun minor Jeugdhulp Specialist met hun onderzoek. De studenten werkten aan zes opdrachten onder begeleiding van leden van het programmateam van de Taskforce Kindermishandeling. De studenten werkten een half jaar lang één dag per week aan hun opdracht.
De opdrachten waren:
- Marietje Kessels 30 jaar: burgers bevragen “wat heeft dit voor jou betekend?”
- Weerbaarheid kinderen/ontwikkellijn: Elk kind geïnformeerd
- Sportplezier en Veilig Sport klimaat
- Ervaringsverhalen scheiding op website alsjeuitelkaargaat.nl
- Inspiratiebijeenkomsten in 8 gemeenten
- Inspiratiebijeenkomst jongeren
Op 30 januari werd de minor afgesloten met een mini-symposium, waarin de projecten werden gepresenteerd.
Kindhigh5!
Studenten Dymphy, Gwendolyn, Lisan, Sanne en Robin, werkten aan opdracht 3. De hoofdvraag was: “Is KindHigh5! Een geschikt middel om sportplezier en kindermishandeling bespreekbaar te maken binnen sportverenigingen?”
De KindHigh5! is een workshop die gegeven wordt binnen een sportteam, aan de trainers, de kinderen en hun ouders. In de KindHigh5! wordt besproken hoe kinderen met elkaar omgaan, hoe ze voor elkaar kunnen zorgen en hoe ze elkaar kunnen helpen. Dit door een gesprek aan te gaan over 5 thema’s: plezier, respect, groepsgevoel, eerlijkheid en veiligheid. Door over deze thema’s te praten wordt er duidelijk wat er binnen het team en de vereniging gebeurt en kunnen er afspraken worden gemaakt. Die afspraken worden in de KindHigh5! vastgelegd. Het doel van de KindHigh5! is het gesprek starten over Sportplezier en kindermishandeling.
Zij deden hun onderzoek bij een hockeyclub in Tilburg en ontdekten dat het niet zo gemakkelijk is om kindermishandeling bespreekbaar te maken. Zowel volwassenen als kinderen hebben moeite om hier een gesprek over te voeren en zijn erg mijdend rondom dit onderwerp.
“Als we het hadden over kindermishandeling, werd het vaak heel stil”, vertelden de studenten bij hun presentatie. Ook kwamen zij erachter dat er weliswaar een vertrouwenspersoon is bij de sportclub, maar dat bijna niemand dat weet.
Knelpunten
Uit hun onderzoek kwamen vijf knelpunten naar voren die het creëren van een veilig sportklimaat belemmeren en daarmee ook de kans om het taboe rondom kindermishandeling te doorbreken.
- Er is weinig bekend over kindermishandeling binnen de sport.
Er is weinig tot geen literatuur over kindermishandeling of misbruik binnen de sportwereld. - Mensen die verandering op gang willen brengen rondom dit thema krijgen vaak te maken met afwijzing.
Binnen de sport ligt de focus vaak op het sporten en de resultaten. Mensen die deze focus willen verleggen naar het veilig sporten en sportplezier, worden hierin tegengehouden door mensen die de focus hebben liggen op prestaties en winnen. Daarnaast komen ze tegen dat mensen niet over het onderwerp willen praten. De mensen die verandering willen moeten stevig in hun schoenen staan om verandering te weeg te brengen, hierdoor haken mensen af. - Kindermishandeling is een taboe.
Kindermishandeling is een zwaar onderwerp waar mensen niet over willen praten. Niemand keurt kindermishandeling goed en mensen vinden het erg, maar zolang het niet bij hen gebeurt kijken ze er liever niet naar. - Is opvoeden de taak van de ouders of ook van de sportvereniging?
Ouders brengen hun kind en halen het na de training weer op met betere sport-skills en betere manieren, daarna kijken ze hier zelf niet meer naar om. De club ervaart dat als ouders zich niet aan de afspraken houden, kinderen dit ook niet doen. Er is behoefte aan meer ouderbetrokkenheid (zelf aan de regels houden en deze bespreken met de kinderen). - Wat is belangrijker voor een sportclub: winnen of plezier?
Binnen sommige clubs is hier verdeeldheid over. Moet je je meer richten op het proces en het beter maken van de kinderen als persoon? Of kom je bij een sportclub om een sport te leren en te winnen? Of is er een combinatie van deze twee mogelijk?
Vechtscheidingen
Een ander groepje studenten werkten aan opdracht 4. Zij onderzochten wat het doet met kinderen als hun ouders gaan scheiden, en dan met name als er sprake is van een vechtscheiding. De studenten interviewden kinderen van gescheiden ouderen en maakten een verhalenweb.
Ze ontdekten vijf patronen in de verschillende verhalen:
- Kinderen van gescheiden ouders hebben behoefte aan een vaderfiguur.
- Bij slechte communicatie is er meer behoefte aan steun en begrip
- Kinderen van gescheiden ouders voelen zich sneller begrepen door iemand die buiten de scheiding staat.
- Een scheiding zorgt altijd voor tweestrijd bij kinderen
- Kinderen waarvan de ouders op jonge leeftijd zijn gescheiden, hebben meer behoefte aan antwoorden op latere leeftijd.
De verhalen worden later gepubliceerd op de website alsjeuitelkaargaat.nl. De ervaringsverhalen kunnen ouders helpen om inzicht te krijgen wat een scheiding doet voor kinderen.
Waarde voor het werkveld
Docent Lotte Verpalen begeleidde vanuit de opleiding de studenten. Ze is tevreden over de output, vertelt ze. “We hebben de urgentie van het onderwerp bij de studenten op de agenda gezet. En we hebben laten zien dat we als opleiding van waarde kunnen zijn voor het werkveld.”