Voor de buitenwereld leek het een ideaal gezin. De vader was zelfs zeer geliefd als kinderarts. Het was daarom extra wrang dat hij thuis zijn eigen kinderen mishandelde. Binnen de façade van de statige dokterspraktijk aan een singel in Groningen gebeurden de gruwelijkste dingen. Hent Hamming maakte een theatervoorstelling over de mishandelingen tijdens zijn jeugd: IJS.
Op uitnodiging van Sterk Huis, ETZ, Rotary Tilburg Oost en de Regionale Taskforce Kindermishandeling, speelde Hent Hamming de voorstelling IJS op 16 januari in het Factorium in Tilburg speciaal voor medici en (zorg)professionals. Wil je ook voor je medewerkers een voorstelling van IJs organiseren in de regio Hart van Brabant, neem dan contact op met de regionale Taskforce Kindermishandeling via taskforcekindermishandeling@tilburg.nl.
Over IJS
In IJS speelt Hent Hamming met zijn leven. Hij vertelt dat hij van schaatsen houdt en hoe handig het was dat zijn vader een ijsbaan in Groningen had. Tijdens een kampioenschap schaatsen op tv vraagt Hent (8 jaar) zich af hoeveel rondjes er in 10 km gaan. In deze monoloog verkent Hent Hamming zijn eigen angst en kijkt hij diezelfde angst ook recht in de lelijke bek. Aan het eind neemt hij een ingrijpend besluit.
Hent Hamming over zijn theatervoorstelling ‘IJs’
Als hij erop terugkijkt, vindt Hamming het ongelooflijk dat zijn vader het voor elkaar kreeg de schijn op te houden. ”Onder de praktijk was een souterrain en niemand kon vermoeden dat hij zijn kinderen daar in de lunchpauze sloeg.” Hamming over zijn vader: ”hij had humor, was joviaal en enorm betrokken bij iedereen.” De buitenwereld had niet door dat dit beeld van hem en het gezin slechts schijn was. Zijn andere, donkere kant liet hij alleen zien als hij met zijn gezin was. Hamming was samen met zijn drie broers en twee zusjes slachtoffer van de agressie van hun vader. Er werd onderling niet over gesproken, ”we waren in die tijd lotgenoten, we ondergingen het”, zegt Hamming.
De moeder van het gezin bood de kinderen tot op zekere hoogte veiligheid. ”Mijn moeder was een toevluchtsoord, zij vormde een verbond met ons.” Hij denkt dat ze vaak heeft weggekeken, maar er was een moment waarop ze samen in de auto zaten en ze erover fantaseerden door te rijden naar Barcelona. ”Op dat moment keerde mijn leven om, die veiligheid bleek alleen theoretisch.” Hij realiseerde zich op dat moment dat het in de praktijk nooit mogelijk zou zijn te ontsnappen en het alleen bij fantaseren zou blijven. Later werd er nog wel over de mishandelingen binnen het gezin gesproken, maar hij en zijn moeder bagatelliseerden het. ”Wij lachten er toen om, het was ook zo bezopen.”
Het idee van de voorstelling begon toen hij hoorde dat zijn voormalige gym-juf tegen zijn moeder had gezegd dat ze zich de blauwe plekken van haar zoon nog kon herinneren. ”Toen dacht ik: dat waren geen blauwe plekken, ik lag open van onder tot boven.” Hij wil kindermisbruik met zijn voorstelling invoelbaar maken en voorkomen dat mensen het vergoelijken.
Er zijn nog tussen de 90.000 en 120.000 slachtoffers van kindermishandeling op dit moment. Met zijn voorstelling hoopt Hamming te bereiken dat mensen door façades heen zullen kijken en hun ‘sensoren meer openzetten’. Volgens hem zijn bij misbruiksituaties niet alleen de kinderen bang, maar ook de mensen daar omheen. Zij zouden meer lef moeten hebben om aan de bel te trekken als er een vermoeden van misbruik is.
Interview
Het programma Spraakmakers interviewde Hent Hamming. Dit was op dinsdag 26 februari 2019 te beluisteren op NPO radio 1. Kijk en luister naar het verhaal van Hent: